- hor(t)ultu
- is. Mayeni udarkən qırtlaqdan çıxan səs. Oğlan horultu ilə su içən kəlləri çubuqlayıb arabanı suya saldı. İ. Ş.. İçəridə ancaq stəkanların çaqqıltısı, bir də Qarakişinin hortultusu eşidilirdi. B. Bayramov.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.